Oor Koos de la Rey, die Sphinx en Simson se probleme Elke boek in die Bybel is uniek en spesiaal op sy eie. Elkeen het ‘n groter boodskap, en elkeen het ook kleiner boodskappe. Soms verstewig daardie kleiner boodskappe die groter gedagte of boodskap van die skrywer. Die skrywers van die Bybel sou ook daardie kleiner boodskappe verduidelik deur metafore. Amos is glad nie verskillend nie.
Ek wil graag met jou drie metafore deel uit die boek Amos om jou te help om te verstaan hoe belangrik hierdie boek vandag nog nie ons tyd is. Nommer 1: God se genade as ‘n wa wat oorlaai is. Ons vind hierdie metafoor in Amos 2:12-13: 12 Maar julle het die nasireërs laat wyn drink en die profete belet om as profete op te tree. 13 Daarom laat ek julle vasval net waar julle is soos 'n wa vasval wat te vol gerwe is. Die nasireërs mag glad nie wyn gedrink het nie, en om hulle te dwing om wyn te drink was sonde teen God. ‘n Voorbeeld van iemand wat ‘n nasireër was, was Simson. Hy mag glad nie gedrink het nie, alhoewel ons almal weet dat Simson se probleem nie drank was nie. God kom sê dus vir sy volk in hierdie verse dat hul sonde teen mense, ook sonde is teen God self, en dit maak Sy genade swaar. Wat is die les in hierdie metafoor: God se genade voel vir ons meer ontvanklik wanneer ons ander help om hul beloftes aan God te hou. Nommer 2: God wat met profete praat word vergelyk met ‘n leeu wat brul. Hierdie vreemde metafoor is in Amos 3:8. Ons lees die volgende: 8 Die leeu het gebrul, wie sal nie bang wees nie? Die Here God het gepraat, wie sal nie as profeet optree nie? God se stem en teenwoordigheid word in baie plekke in die Bybel vergelyk met die van ‘n leeu. Navorsing wys dat leeus teenwoordig was in antieke Israel, asook die grootste dele van Noord-Afrika. Dis waarom leeus ook volop te vinde is in die Egiptiese hiërogliewe en ook hul teologie. Leeus was iets om te vrees. Hulle was magtig in die diere ryk, en dis waarom leiers dit ook deel gemaak het van hul eie mondering of teologie. ‘n Goeie voorbeeld hiervan is die bekende Sphinx in Egipte, wat die gesig van ‘n mens het, maar die lyf van ‘n leeu. Selfs in Suid-Afrika onder die Afrikaners het ons dit in die verlede gedoen. Generaal de La Rey was bekend as die Leeu van die Wes-Transvaal. Wie kan tog daardie bekende De La Rey, De La Rey, onthou van Bok van Blerk. Wanneer God praat met sy profete brul Hy soos ‘n leeu. Dit beteken dat die profete moet luister en bereid moet wees om die waarheid deur te gee. Wat is die les in die metafoor: Maak seker jy is ‘n profeet wat die waarheid verkondig, maar ook ‘n lidmaat van jou gemeente en net gewoon goeie mens wat dit ook doen. Nommer 3: Die skaarsheid van God se Woord word vergelyk met ‘n droogte in die woestyn. Dit kan seker nie reg wees nie. Ek dog ‘n woestyn is ‘n voorbeeld van ‘n plek waar daar altyd ‘n droogte is. Toe nie. Jy dink seker aan die Gauteng Leeus wat steeds ‘n droogte beleef – ‘n Wen-droogte, binne-in ‘n trofee-droogte. Dis nou ‘n droogte in die woestyn. Kom ons lees wat sê hierdie verse: 11 Maar daar kom dae, sê die Here my God, dat Ek 'n honger oor die aarde laat kom: ‘n honger nie na kos nie, 'n dors nie na water nie, maar om die woorde van die Here te hoor. 12 Die mense sal ronddwaal van see tot see, rondslinger van noord tot oos om die woord van die Here te soek, maar hulle sal dit nie kry nie. Wat beteken dit? Dit beteken dat die volk honger en dors na die verkeerde dinge. Om te honger na God se Woord is om te poog om nog meer te verstaan wie presies Hy is. Hoe meer jy God in jou lewe leer ken, hoe meer leer jy die lewe ken. Wat beteken dit vir my en jou vandag? Om te honger na God se Woord, is om Hom te soek in alles wat jy aanpak, maar ook oor alles wat oor jou pad kom wat jy nie beplan het nie. En dis die boek Amos in drie metafore. Mag dit inspireer en nader aan God bring. Lekker dag.
0 Comments
Waaroor gaan dit?Komplekse Bybelvertalings in vandag se tyd. Bybel vertaling is nie maklik nie, maar wel moontlik. Wie bied dit aan?Gerrit Visser Indien jy meer tyd het, sal dit goed wees om die onderstaande video te kyk, maar dis nie broodnodig vir vandag se Bybelstudie nie:
Na watter vertalings gaan ons kyk:2020 vertaling: 1983 vertaling: Die Bybel vir almal: 1953 vertaling: Wat sê die verskillende vertalings, en hoe help dit ons om ons verhouding met God beter te verstaan?Al vier die verskillende vertalings kom neer op twee waarhede. Die eerste waarheid is dat goddelose mense dink hulle hoef nie vir God bang te wees nie. Hulle voel dat hulle nie vrees vir God te hê nie. Die tweede waarheid word verskillend verwoord in die vertalings. Die 1953 en 2020 vertalings fokus sterk op die bronteks wat verwys na die goddelose mens wat homself so vlei (homself goedpraat) dat hy nie 'n haat kan vind vir sy sonde nie. Die Bybel vir almal en die 1983 vertaling kom in beginsel daarop neer dat 'n goddelose mens nie jammer kan wees oor sy oortredings nie, maar is bietjie verwyder van die bronteks. Ek verkies die 2020 vertaling wat sterk fokus daarop dat ons die sonde wat in ons lewens is moet haat. Dis 'n sterk teologiese basis vir die koms van Jesus in die Nuwe Testament. Ons moet die sonde haat. Sonde en verwydering van God bring groot tragedies en hopeloosheid mee. Hoe meer ons fokus op God, hoe meer kan ons Godvresend leef, en hoe meer sien ons hoe Hy ons red van ons sonde. Hierdie proses is die proses van heiligmaking. Jy kan en moet deel wees van daardie proses. Kyk 'n opsomming van vandag se Bybelstudie, en stuur dit na iemand:
Wie bied dit aan:Gerrit Visser Hoe help dit my:Hierdie Bybelstudie en video materiaal help jou om die Ou Testament se vertaling in 2020 beter te verstaan. Dis belangrik dat alle Afrikaanse gelowiges konstant probeer om die Bybel beter te verstaan. Kyk eers hierdie video:Kom ons doen Bybelstudie: Rigters 16:1-2
Voor die 2020 vertaling van die Bybel in Afrikaans was daar vyf verskillende vertalings van die Bybel. Een van daardie vertalings (Die Bybel vir almal), gaan nie in hierdie Bybelstudie hanteer word nie. Die ander vier gaan wel hanteer word. Op grond van Prof Herrie se ontleding gaan ons deur drie fases van die ontleding van hierdie teks beweeg. Fase 1: Wat staan oorspronklik in die teks?Die naaste weergawe aan wat die oorspronklike teks sê is die 1953 vertaling. Die Bodskap vertaal dit ook korrek deur te begin met die frase: "Op 'n keer". Dis amper soos die inleiding van 'n nuwe hoofstuk in Simson se verhaal. Ons kan ook sê dis soos 'n nuwe episode in die boek van Simson se lewe. Die 1953 vertaling gee nie die gevoel dat dit 'n nuwe episode van Simson se lewe is nie. Deur net te sê "En Simson het gegaan..." se betekenis is meer. Hier word nie werklik erkenning gegee aan die feit dat hierdie die inleiding van 'n nuwe hoofstuk in Simson se lewe nie. Die 1983 vertaling maak daarvan 'n leidende sin. Dit begin met "Simson" aan die begin, maar Hebreeuse sinne het altyd begin met die werkwoord. Vir ons sal dit egter vreemd klink, en daarom word die woordorde verander. Die verandering van sinne na 'n maklike woordorde is nie iets wat tot sy reg kom in die 1953 vertaling nie, en daarom voel dit vreemd om te lees. Die Nuwe Lewende vertaling vertaal vers 1 baie dieselfde as die 1983 vertaling, wat ook maklik leesbaar is. Die 1953 vertaling van vers 2 is baie korrek in hoe dit vertaal is, maar die sinskonstruksie kan verwarrend wees. Hier doen die Boodskap baie goed om 'n tipe taal te gebruik wat vir ons almal bekend is, naamlik dat dit die rondte gedoen het... Met ander woorde skinder. Jy kan selfs sê die nuus versprei. Die laaste deel van vers 2 word basies presies dieselfde in al die vertalings gelewer, naamlik dat almal afgespreek het om stil te wees tot die volgende oggend en dan vir Simson te vermoor. Fase 2: Wat probeer die skrywers van die Bybel vir ons sê?# Simson was die tipe ou wat gekuier het by 'n vrou wat hy nie moes nie. # Simson was iemand oor wie daar baie geprat was. # Simson het altyd die gevaar geloop dat iemand hom sou wou vermoor, en sou later in sy lewe sien dat dit vir verskillende redes sou wees. Fase 3: Wat leer die verskillende vertalings ons?Vanuit die verskillende vetalings is dit duidelik dat mense kyk na mekaar se gedrag. Simson se swak gedrag word raakgesien. As hy nie daarheen gegaan het nie, sou daar waarskynlik niemand wees wat hom wou vermoor nie.
Wanneer ons na die groter prentjie kyk is dit duidelik dat hierdie 'n kenmerk was van Simson se lewe. Simson hang uit by plekke waar hy raakgesien kan word vir die verkeerde redes. Dit moet as n herinnering vir almal dien dat ons moet seker maak ons hang nie uit by plekke waar daar onnodige konflik kan wees nie. Dit is die dag wat die Here gemaak het. Laat ons daaroor juig en bly wees. (Ps 118 : 24)  Wat hou hierdie dag vir jou in? Waarna sien jy uit vir vandag? Is daar léwe in vandag? Ek maak 'n stelling, ons het die kuns verloor om vir vandag te lewe. Iemand noem vir my hierdie aanhaling: "Yesterday is history, tomorrow is a mystery, but today is a blessing." Hoe moeilik is dit nie vir ons arme mensdom om vandag voluit te leef nie. Ek het die vraag gevra: wat hou vandag vir jou in? Vir jou, as individu. Vir die meeste mense is dit of niks, of spanning, of harde werk, of sommer net 'n totale leegheid. So asof ons soms sommer net opgee om te leef. Sjoe, maar dit klink darem swaarmoedig en stroef, maar dis ongelukkig die realiteit. Ons as mense het die kuns verloor om te leef vir vandag, om uit te sien na môre en om dit wat tot 'n goeie vandag gelei het, te koester. As kind het ek altyd iets in my kop gehad wat lekker was om aan te dink, en altyd iets gehad waarna ek uitgesien het. Ek onthou ook as kind dat ek soms my ma gevra het, wat gaan "eendag" gebeur. "Eendag" was vir my iets misterieus wat voorgelê het. So leef ons ook vir eendag, en nie vir vandag nie. Carpe Diem - Gryp die dag. Moeilik om vandag voluit te leef. Ons leef maar almal vir môre, of iewers in die toekoms, en maak in alles voorsiening vir môre, i.p.v. vandag. Die makelaars vertel jou om soveel moontlik vandag opsy te sit vir môre. Op die ou end is ons almal meer werd dood as lewendig. So asof môre 'n uitgemaakte saak is... Hoe leef ons vir vandag?· Doen vandag iets sinvol of lekker, iets wat jy kan geniet. Drink koffie saam met jou lewensmaat.
· Neem dalk vandag daardie groot besluit. Dit wat jy moet doen om jou te laat losbreek van die bande van ongelukkigheid wat jou vashou. · Maak 'n afspraak om vir daardie vriend te gaan kuier wat jy lankal wou sien. · Bel vandag jou ma, pa, kind, broer, suster vir wie jy so lank opsy skuif. · Beplan meer vir vandag as die toekoms, want jy kom dalk nooit daarby uit nie. · Spandeer dalk so 'n paar rand op jouself, of bederf iemand anders. · Glimlag vir 'n slag. · Maak dalk vandag iets met iemand reg, wat jy lankal uitstel. · Laat vandag tel. Laat môre vir môre en gister in die verlede.  Dit is groot woorde. Dit is vir my so hartseer hoe maklik ons in die verlede vasgevang word. En ek wil nou nie op 'n onsensitiewe manier hieroor praat nie, want hierdie is 'n baie netelige onderwerp wat nie sommer ligtelik hanteer moet word nie. Ongelukkig bly en leef ons in 'n samelewing wat soveel skade doen, wat mense se toekoms verwoes deur optrede wat sy oorsprong het in alkohol, slegte verhoudinge, egskeiding, gesinsgeweld, emosionele geweld, druk om die beste te wees, ag, daar kan soveel meer wees. In hierdie proses word kinders groot wat dikwels nooit ooit weer hierdie juk van hulle verlede afgooi nie, want die letsels wat die verlede laat maak dat mense nooit tot hulle volle potensiaal ontwikkel nie. Dit lei tot 'n swak selfbeeld, 'n minderwaardigheidskompleks en dan die hartseerste deel is dat die geskiedenis homself dan begin herhaal. Want wat met my gebeur het, laat ek dan met my kinders gebeur. Want jy sien, wat agter my lê, laat ek dan toe om te dikteer wat voor my gebeur. Die meeste mense kry nie sommer dit reg om uit hulleself hierdie bande te verbreek nie. Maar Goddank, met die hulp van die Here, is dit moontlik. Ek het 'n beeld gehoor op 'n tyd wat vir my verskriklik baie beteken het. Die persoon het gepraat van 'n motor se voorruit. 'n Groot stuk glas maak dat ek 'n baie goeie uitsig het van wat voor my gebeur. Dis nodig om voor jou te kan sien, want dit is wat ek nodig het om veilig vooruit te beweeg. Maar voor my is ook 'n spieëltjie, 'n truspieëltjie om te sien wat agter my is. Hierdie truspieëltjie is baie belangrik, maar die voorruit is baie belangriker. Want dis al waaraan ek iets kan doen. Daarom moet die voorruit groot wees en die truspieëltjie klein. Die groot voorruit is nodig om betyds 'n handeling te kan neem, maar die truspieëltjie is klein, want dit is net ter inligting van wat agter my is. Dit bepaal nie waarheen ek gaan nie, dit wys net waar ek was. En so is dit ook in ons lewens. Die voorruit is groot in ons lewens, want dit gee 'n visie op die toekoms. Maar steeds beperk, want die Here gee vir ons net genoeg visie om ver genoeg te sien om 'n rigting te kry en te hou. Om te fokus. Die truspieëltjie in ons lewens hoef nie groot te wees nie, want dit lê agter ons. Fil 3 :13 -14: Ek verbeel my nie dat ek dit alles al het nie. Maar een ding doen ek: ek maak my los van wat agter is en strek my uit na wat voor is. 14 Ek span my in om by die wenstreep te kom, sodat ek die hemelse prys kan behaal waartoe God my geroep het in Christus Jesus. Met Christus kan ek my losmaak van wat agter is. Die verlede hou ons vas in slawerny. Slawerny beteken dat ons nie self beheer het oor ons toekoms, of ons denke, of ons optrede nie. Die verlede maak dat ons net ou koeie raaksien en dit kom dan in ons dag tot dag lewe na die oppervlak toe, ook in ons gedrag. Dit maak dat ons alle hoop vir die toekoms verloor. Dat die lewe nie meer die moeite werd raak nie. So asof ons dan sê dat niks in die toekoms beter kan wees as die verlede nie. Watse houvas het jou verlede op jou toekoms? Ps 119:105 U Woord is die lamp wat my die weg wys, die lig op my pad. 'n Toekoms saam met die Here, gee hoop. Verander jou toekoms deur gebed. Gaan pleit by die Here vir oorwinning oor die verlede, gaan gryp Hom vas. Hy is 100% getrou. Gaan maak klaar met wat agter is. Haak daardie waentjie wat net swaarder en swaarder word, los, moenie daardie bagasie saam met jou neem nie.
Kom ons leef in oorwinning. Psalm 38 bevat 'n indrukwekkende en ontroerende beskrywing van lyding wat deur die lewe in gevaar gestel is. 'n Uitbeelding van omvattende en ernstige nood ontvou waar die aanbidder bedreig word deur siekte, skuld gevoel, vyandskap van naasbestaandes, vriende, bure en kwaadwillige vyande.  Hierdie situasie laat die outeur verlate voor God, wie hy dan aanroep om hulp en genesing. Met elemente van gebed, klaaglied, uitdrukking van vertroue, belydenis van sonde en soeke na hulp, het 'n verskeidenheid literêre genres na vore gebring om die literêre genre van hierdie psalm te beskryf. Voorstelle sluit die moontlikhede van 'n klaaglied, gebed en psalm van siekte in. 'n Aantal geleerdes verkies die uitbeelding van Psalm 38 as 'n klaaglied van 'n individu. Die eerste versoek aan die begin en finale pleidooie vir hulp bou 'n insluiting rondom die outeur se aaklige ervarings van lewensgevaarlike bedreigings. Die outeur smeek, kla en dring daarop aan dat Yahweh sy woede moet op hef en hom nie verlaat nie, dat Yahweh nie van hom af wegbly nie, maar dat Yahweh vinnig moet ingryp en hulp en verlossing bied. Hierdie pleidooie vorm die basis van die tema van die psalm, naamlik om aan te dring dat God die heelheid van gebroke en beseerde liggame sal herstel deur Sy teenwoordigheid en aktiewe ingryping. In Psalm 38 ervaar die skrywer feitlik totale verwerping en wanhoop. Die kwessie van ernstige sonde (verse 3 en 18), wat nou 'n las is wat te swaar is om te dra. Gevolglik voel die psalmis God se woede. Sy liggaam val ook in liggaamlike pyn. Boonop verswak sy gees in diepe depressie. Nou staan sy vriende op sy hoede en sy vyande teen hom, maar hy is te siek om te reageer. Hy kan net in sy pyn na God uitroep. Hierdie gebed is nie 'n oorwinningsgebed nie, maar dit is, soos ons gesien het, die weg na genesing. Dit bevat 'n eerlike beskrywing van die morele, emosionele en fisieke siekte van die outeur en die gevolge daarvan. Dit handel direk met die verwerping wat hy van God, familie en sy vyande voel. In sy wanhoop roep die outeur tot die Here. Die feit dat hierdie psalm neergeskryf en gekoester is, is 'n welsprekende getuie dat sy gebed verhoor is. Die Psalmdigter kyk egter nie net na sy situasie nie. Hy praat nie net ook sy siektetoestand en wat dit aan hom doen nie. Hy praat ook oor sy verhouding met die Here, sy God. Hierdie dieptepunt waarin hy verkeer, bring nie verwydering nie, maar verdieping. Hy is platgeslaan. Hy lê plat op die grond voor die Here, maar hy het nie verwyt nie. Hy plaas nie die blaam op God nie. Hy bely dat die Here kwaad is vir hom. Dat die Here in sy toorn hom straf. Hy sê: U pyle het my getref; U hand lê swaar op my. Hy erken die hand van die Here in sy situasie. Maar dis geen verwyt nie. Dis ‘n erkenning op grond van wat hy gedoen het. Omdat hy verkeerd opgetree het, kon die here eintlik nie anders nie. Ja, U het dit gedoen, omdat ek U daartoe gedring het. Is sonde dan die oorsaak van lyding? Vir eeue word die hele idee van lyding al ondersoek en daar bestaan vandag baie verskillende interpretasies van lyding en hoe dit gesien kan word in terme van die lyding vraagstuk. Die probleem met lyding kom in wanneer God tot die raamwerk gevoeg word en die probleem tree in wanneer God se natuur van goed en almagtig met die realiteit van lyding versoen probeer word. Is dit moontlik dat God goed en almagtig kan wees in die lig van die realiteit van lyding? Hierdie raak die kern van ons menslike verstaan en dit kan beskryf word as die verhouding wat daar tussen God en mens bestaan. Die wêreld is dus geskape so goed as moontlik, maar dit is steeds nie heeltemal volmaak nie. Dit is nie God se wil dat daar lyding en sonde in die wêreld is nie, maar dit is juis afkomstig van die feit dat die wêreld waarin ons leef nie heeltemal volmaak is nie en juis plek maak vir lyding en sonde. Lyding en sonde sal nooit God uit die wêreld kan neem nie, maar tog is daar steeds die vraag of dit God se posisie in die wêreld in gedrang kan bring.
Sonde is nie die oorsaak van lyding nie al kan dit soms vir ons so voel. Sonde is die dinge wat ons weghou van God af, wat keer dat ons ‘n verhouding met God het, of dat ons verhouding met God sal groei. Wanneer ons dan deur lyding gaan of dit ervaar dan wil ons weet maar waar is God of wat het ek verkeerd gedoen dat God my straf. Dit is menslik dat ons so kan dink en voel. Wanneer mens dinge doen wat mens weerhou van ‘n verhouding met God kan dit ook voel dat God wegdraai van ons af, dat hy nie teenwoordig is in ons lewens nie en dan maak ons ook maklik die konklusie dat God die pyn en seer wat ons ervaar veroorsaak. Sonde veroorsaak nie lyding nie en God veroorsaak nie lyding nie. In tye van wanhoop, onsekerheid en lyding is dit juis wanneer ons besef hoe afhanklik ons van God is. Dit is juis wanneer ons vashou aan God se belofte van ‘n lewe na die dood. Dat God ons hoop is te midde van die aardse lyding en pyn wat ons ervaar. Inleidend:Vandag staan ons stil by een van die bekendste gebede in die Christelike geloofstradisie – Die ‘Onse Vader’, soos uitgedruk in Mat. 6:9-13. Jean Dominic Crossan (2010:1) verwys na hierdie gebed, as die ‘vreemdste gebed’ in die Bybel. ‘n Gebed, meen hy, wat deur talle Christene gebid word en tog nooit vir Christus self as verlosser benoem nie. ‘n Gebed wat in alle Christelike kerke oor die wêreld gebid word, en tog nooit na die kerk self verwys nie. Tog, het hierdie revolusionêre gebed (gebore uit Judaïsme) tot so mate deelgeword van die wese van die Christelike geloofstradisie dat dit steeds vandag aan verskeie gelowiges hoop bring in tye van krisis, troos bring in tye van rou en tydlose geregtigheid verkondig aan almal op aarde. Almal van ons staan egter nie noodwendig in dieselfde verhouding tot hierdie gebed nie. Hoe het jy al in jou persoonlike lewensverhaal te doen gehad met die ‘Onse Vader’? Watter rol het die Onse Vader al in jou lewe gespeel? LAAT U NAAM GEHEILIG WORD:In hierdie eenvoudige frase, word die geloofs-erfenis van Levitikus 19:2 duidelik opgeroep “Wees heilig, want ek, die Here julle God is heilig”. Hierdie ‘heiligheid’ word verstaan in terme van die aktiewe deelname aan geregtigheid, aangesien die konteks waarin hierdie woorde die eerste maal ge-uiter word juis te make het met die bevryding van Israel vanuit Egipte. Wanneer ons dus hierdie woorde in gebed uiter erken ons nie net dat ons identiteit in God geanker is nie, maar dat ons lewens ook God se heiligheid sal weerspieël. Anders gestel, bid ons dus nie net dat God geregtigheid sal laat geskied nie, maar ook dat ons sal deelneem aan die aktiewe verspreiding van hierdie geregtigheid. LAAT U KONINKRYK KOM: Die idee van ‘n koninkryk is vandag vir ons vreemd om ten volle te begryp. Ons leef tog lankal nie meer in ‘n monargiese bedeling nie, maar eerder in ‘n demokratiese bestel. Vir die gelowiges van die Nuwe Testament was die idee van NOG ‘n koninkryk egter waarskynlik skrikwekkend. Reeds onderdruk deur die Romeinse regering, sou, veral die Jode, gesmag het na ‘n ryk waarin daar allereers na hul eie belange omgesien sou word – ‘n Stuk politiese vrede wat basies uit hul hele bekende verlede ontbreek het. Ander Jode wat Jesus as die gesalfde Messias aanvaar het, het moontlik eerder verwag dat hierdie Christus, God se fisiese koninkryk van die hemel af na die aarde sou bring – ‘n gebeurtenis wat eskatologiese gevolge sou inhou (DaSilva 2004:279). Hierdie eskatologiese gevolge sou allereers te make gehad het met die uiteindelike regspraak van God. In Jesaja 11:4-5 word daar immers geprofeteer: “Hy sal die armes billik verhoor en die ootmoediges in die land regverdig oordeel…” Vir Christus het die Koninkryk van God reeds gekom – selfs te midde van die Romeinse regering wat gelowiges al meer onderdruk het. Die rede, volgens Christus, waarom die koninkryk nie oral sigbaar was nie, was juis omdat die gelowiges dit nie aktief sigbaar gemaak het nie. God se koninkryk was dus slegs sigbaar insover as wat die gelowiges dit aanvaar, daarin geleef en dit uitgeleef het. LAAT U WIL GESKIED, SOOS IN DIE HEMEL, SO OOK OP DIE AARDE... Tradisioneel verstaan, meen dat gelowiges hierdie frase op die volgende wyse interpreteer: (It means that) heaven is in great shape – earth is where the problems are. It’s God’s earthly household, not God’s heavenly household, that is in disarray. Indien ons egter in gedagte hou dat God se inkarnasie in Jesus Christus wel plaasgevind het, weet ons dat “soos in die hemel” reeds “soos op die aarde” geword het. Die onus rus dus op die gelowiges om hierdie wil van God sigbaar te maak deur ons lewens. ERVAAR JY OOK SOMS DAT GEBED IN JOU EIE LEWE OF IN DIE LEWE VAN ANDER ‘N BETEKENISLOSE RITUEEL GEWORD HET? Ek wonder so baie keer wat dit is wat die lewe die moeite werd maak. Hoe kyk mens vorentoe? Hoe moet ek my lewe bestuur, en inrig om die lewenspad die moeite werd te maak, om ten spyte van moeilike tye nóg 'n dag op te staan, wéér 'n dag aan te pak waarvoor ek dalk nie lus is nie.
Om positief te bly in negatiewe omstandighede. Voordat ek hierdie stukkie begin voorberei het, het 'n klomp dinge deur my kop gegaan terwyl ek gedink het oor wat alles nodig is om goeie bestuur van my lewe toe te pas. Bv. wees tevrede, doen vir ander iets, tel jou seëninge, verwerk stres en bekommernis, sorteer probleme uit, handhaaf goeie verhoudinge, ens. Wel, ál hierdie dinge moet in plek wees om 'n sinvolle lewe te handhaaf, maar … toe kry ek die heel beste raad in drie eenvoudige woorde. Woorde wat so ryk aan inhoud is, dat ons seker ure en dae oor elkeen kan praat, deur dit te bedink, ontleed en deur te trap. Drie woorde wat alles bevat om sinvol te leef, vrolik op te staan, positief te bly, uit te sien na môre. Ek het besluit dat ek wil probeer om elke oggend hierdie drie woorde te oordink voordat ek opstaan. Jy ken hierdie drie woorde baie goed, dit kom uit 1 Kor 13:13 "En nou: geloof, hoop en liefde bly, hierdie drie. En die grootste hiervan is die liefde." Geloof, hoop en liefde… na my mening is dit die antwoord op 'n sinvolle, vreugdevolle lewe. Vir my, was spiritualiteit egter beperk tot ‘n WYSE waarop mens God kan ervaar. Vandag beskou ek dit meer as ‘n RUIMTE waarbinne God op verskillende wyses ervaar kan word – selfs binne ‘n enkele individu. Spiritualiteit is dus ‘n Ruimte waarbinne God intensioneel as teenwoordige ervaar word:
Die ruimte waarbinne die mens sin en betekenis kan vind in enige omstandigheid – is ‘n ruimte waarbinne intieme konneksies met God op verskillende wyses ervaar kan word. Hierdie ruimte, wat vir almal toeganklik is, egter slegs benut kan word wanneer die mens met ‘n opgeskerpte bewussyn leef wat God as die Teenwoordige in alle omstandighede kan herken. “Hierdie dieptedimensie is vir ons almal toeganklik in elke moment van die lewe. Hier ervaar jy jou diep verbindtenis met God as Bron van die lewe. ‘n Bewustheid van die bestaan van hierdie dimensie/ruimte binne elkeen van ons, verg egter ‘n lewe wat intensioneel ingestel is op die heilige teenwoordigheid van God in die hele skepping. Hieroor, het verskeie teoloë, filosowe en selfs psigo- en sosioloë al nagedink. McLaren skryf byvoorbeeld “The acknowledgement of mutual here-ness becomes the prelude to mutual nearness”. Anthony Bloom skryf die volgende; Discovering that God is everywhere. That you do not need to seek God elsewhere. That God is here, and if you do not find God here, it is useless to go and search elsewhere because it is not God who is absent from us, it is us who is absent from God. This is awakening spirituality. Dit kom egter vir geen mens natuurlik om op permanente basis ingestel te wees om te leef vanuit hierdie ruimte, of om God raak te sien selfs in die onverwagse nie. Elke moment is immers nie een van vrede of vreugde nie. Maar kan mens God dan net in hierdie oomblikke ervaar? Of is daar tog iets te leer uit Christus se Getsemane-bloedsweet – Sy aktiewe nadering tot God selfs in die donkerste van tye. Dit is juis in hierdie oomblikke (maar ook in die van vrede en vreugde) waar die beoefening van geloofsritmes en geloofsgewoontes vir ons van uiterse belang raak. Hierdie gewoontes (soos stilte en afsondering in die bogenoemde voorbeeld van Jesus in Getsemane) maak dit vir ons moontlik om selfs in die onverwagse oomblikke God as die Teenwoordige te ontmoet. WOENSDAG INSPIRASIE 1 JULIE 2020
Voel jy dalk moeg en frustreerd?... Daar gaan dalk ‘n warboel van emosies binne jou aan, maar jy moet deurdruk. Dis ‘homeschooling’, kos maak, huis skoonmaak, dis werk toe gaan of dalk om oor die weg te kom sonder ‘n werk. En dan is daar nog die intense en diep verlange na jou geliefdes wat jy net nie kan sien nie. Het jy dalk in hierdie tyd soos ‘n mislukking gevoel? Want wanneer ons kyk op sosiale media lyk dit asof almal alles weer onder beheer het. Asof mense so goed doen en okay is. Miskien het jy in hierdie tyd nie geliefd gevoel nie. Want daar is druk op jou huwelik, druk op jou verhoudings, jou verhoudings met jou kinders met jou ouers. Want ons is gemaak om sosiaal te wees. Vir ons om geliefd en gewaardeer te voel het ons fisiese kontak nodig. Ons het nodig om mekaar in die oë te kyk en te kan sê ek is hier vir jou, ek is lief vir jou, jy is vir my belangrik. ‘n Terloopse oogkontak, ‘n terloopse glimlag, ‘n terloopse drukkie, alles wat nie moontlik is in hierdie inperkingstyd nie. Ons voel al hoe meer verwyderd van mekaar, van onsself en van God. Dan is daar hierdie illusie dat almal okay is, wat maak dat ons sukkel om eerlik te wees met mekaar en met onsself. Ons sukkel om te erken dat dit moeilik gaan en swaar gaan. Ons sukkel met die emosies wat ons ervaar. Ons voel selfs skuldig oor dit wat ons voel want ander mense het dit dalk erger as wat ons dit het. Een ding wat ek keer op keer in hierdie tyd moes leer is dat dit okay is om nie okay te wees nie. Dat moegheid en swakheid nie my as mens definieer nie. Dis in hierdie tyd wat ons besef dat ons afhanklik van God is. Dat ons nie op ons eie kragte en vermoeëns kan staat maak nie. Dis in hierdie afhanklikheid wat ons besef dat ons klein en kwesbaar is en dat ons nie altyd okay hoef te wees nie. Dis in hierdie tye wat ons sosiale kontak min is waarin ons onsself opnuut moet herinner aan wie ons is. Want ons is eerstens ‘n kind van God en nie sommer enige kind nie. Ons is geliefde kinders van God. Dit kan ons rigtingaanwyser wees. Dit kan ons troos wees. Dit kan ons hoop wees. Jeremia 31:3 sê dit so mooi: “Ek het jou lief met ‘n liefde wat nooit ophou nie. Ek trek jou met troue liefde na my toe”. In gestroopte tye waar ons voel asof ons uit mekaar uit val, met absolute moeg en moedeloosheid, dis wanneer God ons herinner aan sy liefde vir ons, dat hy ons nader trek met sy troue liefde. Miskien is hierdie jou herinnering vandag, daar waar jy moeg is en nie weet of jy verder kan gaan nie, dat jy herinner word dat jy ‘n kind van God is en na hom toe kan gaan en by hom rus kan vind. Matteus 11 herinner ons: “Kom na my toe almal wat moeg en oorlaai is en ek sal vir julle rus gee.” Hierdie tydperk waarin ons is, is nie vir altyd nie. Dit gaan ook weer beter raak. Maar in hierdie tyd moet ons onsself doelbewus herinner dat ons kinders van die God is wat vir ons rus kan bring: “when things get difficult remember who you are” “Who am I?” asked the boy “You are loved” said the horse. Jy is genoeg. Jy is geliefd. Jy is ‘n kind van God |
Anuschka SmitAnuschka doen tans haar praktiese jaar by ons gemeente en skryf ook die Woensdag Inspirasie Archives
July 2021
Categories |
RSS Feed